Aankomst

Lieve mensen in Nederland,

Na een lange maar goede vlucht zijn wij veilig aangekomen in Malawi met nu voor het eerst internet;)

Na een klap van een landing op Frankfurt, hebben we nog heerlijk genoten van een westerse uitgebreide maaltijd. Om 21 uur vertrokken we naar Johannesburg. We vlogen in een groot vliegtuig(voor de kenners onder ons een boeing 340-600) en zo vlogen er nog 480 mensen met ons mee en 13 man aan personeel. Very impressive:) Rechtop zittend slapen blijft echter lastig.. zo heeft Alice 3 uur geslapen(dit is een record:P) die nacht en Evelyne 1 uur. We kwamen behoorlijk brak op Johannesburg aan. Het was erg rustig op het vliegveld. Alice schrok zich naar van alle mannen.. we kwamen duidelijk in een andere cultuur. Lees blank tussen de zwarten, wat betekent dat enige afstand zeer aan te raden is.
Uiteindelijk zaten we in het vliegtuig naar Blantyre (Malawi). Op het moment dat we gingen landen, was er geen landingsbaan te bekennen. Toen zat vooral Evelyne met grote ogen van angst naar buiten te kijken. Op het moment van landen, was er toch een landingsbaan. Het was er maar één en er waren ook geen andere vliegtuigen te bekennen. Oftewel dat betekende: we stapten uit in the middle of nowhere. Uitstappen ging via een trap op de landingsbaan en vervolgens konden we buiten in de rij gaan staan voor de douane, waar we ons vaccinatiepaspoort moesten laten zien( en waar een omstander ons vertelde dat wanneer je geen vaccinatiepaspoort hebt, 20 dollar ook voldoet;)). Daarna hadden we een strenge douanecontrole, inclusief vingerafdrukken, een foto en een uitgebreide verklaring.

Toen konden we eindelijk naar buiten, waar we opgewacht werden door Grace en Joshua Monjeza. Met een hartelijke omhelzing werden we welkom geheten. Ze droegen onze koffers naar de Jeep, waar iemand achter in zat om op onze koffers te passen tijdens de autorit. Voordat we vertrokken heeft Grace met ons gebeden. Toen gingen we richting de stad. Het is een enorme chaos in de stad met veel toeterende auto’s en veel fietsers en wandelaars (vrouwen met van alles op hun hoofd.. en dan ook letterlijk alles!). In het centrum hebben we geluncht, echter de bewaker bleef achterin de auto zitten gedurende het volle uur in de zon)
Daarna hebben we boodschappen gedaan in de stad met Grace. En ja we konden het haast niet geloven na alles wat we hadden gezien, maar ze hebben hier heuse supermarkten. Daar hebben we speciaal voor ons water gehaald. Als je de winkel wil verlaten, controleert de bewaking bij de uitgang je bon en zonder een stempel kom je niet naar buiten. Overigens loopt een winkelmedewerk(st)er met je kar mee naar de auto en helpt je met inladen.

Vervolgens gingen we naar de bakkerij waar een bedelend jongetje naar ons toekwam, wat eerder op het vliegveld ook zo was. Grace heeft beide keren wat geld gegeven.

Toen zijn we naar de compound(waar we verblijven) gegaan. Daar werden we meer dan hartelijk welkom geheten door de ouders van Joshua(Levson en Aida). Grace en Joshua stonden erop dat ze onze koffers naar binnen droegen. Wij verblijven de komende twee weken bij Aida en Levson in huis en daar hebben we onze eigen kamer. Verder kunnen we gebruik maken van een hok met een koude douche en een wc-pot. Als je wil douchen krijg je een emmer warm water en de rest improviseer je maar.

Na aankomst en een uitgebreid koffiemoment heeft Grace ons nog rondgeleid over de compound. Het begon inmiddels wat donker te worden (17 uur) en toen we terug kwamen bij ons huis, hebben we genoten van een dutje, waar we na 36 uur niet geslapen te hebben, hard aan toe waren.

Om half 8 gingen we eten. Uiteraard werd dat 20 uur. De maaltijd bestond uit rijst, beef en groenten. Een welkome maaltijd na alle vliegtuigmaaltijden(die om 22u en 5u warm werden geserveerd:O). We waren erg moe wat Grace ook aan ons merkte. Dus we zijn rond 21 uur naar onze kamer gegaan, waar we uitgebreid onze ervaringen hebben opgeschreven en vervolgens zijn gaan slapen onder onze grote blauwe klamboe:)

Tot morgen!
Liefs Evelyne en Alice