30 juli 2013
Door: Alice en Evelyne
Blijf op de hoogte en volg Werkvakantie Malawi 2013
30 Juli 2013 | Malawi, Mikolongwe
Na het begin van deze dag zijn we naar de opening gegaan in het ziekenhuis. Het zag er vandaag wat minder zonnig uit, het was bewolkt en zelfs wij vonden het fris buiten. De Malawianen lopen dan in dikke sweaters. Alice heeft vanochtend de devotion gedaan. We hebben ook weer een lied voor de mensen gezongen. Tijdens het zingen en het spreken kijken ze je aan alsof ze totaal niet begrijpen waar je het over hebt, maar na de opening kreeg Alice toch te horen dat ze het goed had gedaan;)
We hebben daarna ontbeten bij Grace thuis. De hagelslag is inmiddels op. We hebben nog een pak, maar we laten die nog een paar dagen staan omdat Grace en Evelyne het in 2 dagen opeten. Dus vanmorgen was het brood met suiker, of pindakaas.
Vervolgens zijn we weer naar het guesthouse gegaan om te schilderen. We konden vandaag de één na laatste kamer schilderen, de lime was inmiddels gedroogd. We hebben een pastor ontmoet vanmorgen na de devotion. Hij wilde graag meehelpen dus hij kwam ook schilderen. Verder waren ook de schilder en zijn zoon er.
Na de koffie om 10.00 uur waren we nog een half uurtje bezig en was er weer niks te doen.
De muren zijn geschilderd in creme kleur, maar hier vinden ze het mooi om de onderkant van de muur, tot 50 cm hoogte, blauw te schilderen. De kleur van EBC is blauw, vandaar;). Maar wij konden nog niet met de blauwe verf beginnen omdat er nog geen paraffine was, wat door de blauwe verf gemengd moest worden.
De zoon van de schilder zou dat gaan halen, maar dat duurde langer dan een kwartier (wat hij zei aan tijd nodig te hebben) dus na een half uur zijn we zelf weggegaan. Misschien had dat met het weer te maken, vanochtend trok er namelijk een grote regenbui over (voor ons redelijk indrukwekkend, de Malawianen noemen het een klein buitje). Inmiddels hadden de mannen met ons meegebrachte afplaktape wel een lijn getrokken over de muren tot 50 cm, zodat de lijn heel strak zou worden. Normaal gesproken gebruiken ze een pen en trekken daar een lijn mee.
Wij zijn naar huis gegaan om de kinderactiviteit van die middag voor te bereiden. Rond 12.15 uur stond het eten bij Jane thuis klaar. De gezinnen Monjeza hier hebben allemaal een nanny thuis die op de kinderen past als de moeders daar zelf geen tijd voor hebben. Tijdens het eten bijvoorbeeld, zodat wij niet gestoord worden. Maar kleine Michek (bijna 3 jaar) wilde heel graag bij de maaltijd zijn, dus zat ook aan tafel. Bere interessant natuurlijk met twee blanke dames. Hij wilde graag met ons praten, hij weet wel wat Engelse woordjes maar het blijft spannend. We hebben erg gelachen;)
Na het eten hadden wij even niks te doen. Om 14.00 uur zaten wij klaar voor de kinderactiviteit. Er waren een paar jongens, die tikkertje met elkaar deden in de kerk. Verder was het nog stil. Er druppelde nog wat kinderen binnen, maar wij konden niet veel beginnen want onze tolk (de zondagsschool leraar was er nog niet). Uiteindelijk hebben we wat liedjes gezongen, daar hoef je geen Engels of Chichewa voor te spreken en hebben we ‘zakdoekje leggen’ gedaan. Na het een paar keer voor te doen leren ze het vanzelf. Rond 14.45 uur was ook de zondagsschool leraar er en konden we beginnen. Er waren ongeveer 20 kinderen. Alice heeft een bijbelverhaal aan de kinderen verteld over de herder en het verloren schaapje.
Na dit verhaal hebben we weer kleurplaten aan de kinderen uitgedeeld, ze duiken er letterlijk boven op, zo graag doen ze dit. Ook leraar Gift deed weer mee, hij vroeg aan ons of we de kleurplaten zelf gemaakt hadden;).
Na een halfuurtje gekleurd te hebben waren de tekeningen wel af en was het tijd voor een spel.
We hadden ballonnen en touw mee genomen en iedereen kreeg een ballon en een touwtje. We gingen ballon trappertje doen (elkaars ballon kapot trappen dus). Dit was nieuw voor de kinderen. Ook Gift snapte het eerst niet helemaal. We hebben uiteindelijk gezegd dat de kinderen elkaar gewoon achterna moesten rennen, ze snapte toen zelf wel dat het leuk was om elkaars ballon kapot te trappen.
Het was één groot feest, ze kwamen niet meer bij van het lachen. Gift vond het ook geweldig. Alleen de allerkleinste stonden met grote ogen te kijken en schrokken in eerste instantie erg van de knallen.
Na de middag zijn we even naar het guesthouse gegaan om te kijken hoe het er daar uit zag. Het grootste gedeelte van wat blauw geverfd moest worden zat er inmiddels op. Het ziet er super goed uit en ze waren blij onze reactie te zien. Het werken met tape werkte perfect, dat was voor hun nieuw. Alleen werken de mensen hier in een gekke volgorde, want morgen zal er weer weinig te doen zijn voor ons omdat we moeten wachten tot de andere kamer is geschilderd met lime. Maar goed, al met al schiet het aardig op in het guesthouse.
We hebben koffie gedronken bij Grace. Joshua en Grace waren zelf de stad in vandaag voor zaken. Ze wilde trouwens vanmorgen om 09.00 uur vertrekken maar dat werd uiteindelijk 11.30 uur omdat er een probleem was met de auto.
We hopen dat morgen de zon weer schijnt, want vandaag was wel een koude dag. Volgens de oude Levson zou het alleen wel zo blijven. Gelukkig ervaren we veel warmte van de mensen op de compound;)
Nu zitten we op onze kamer lekker te ontspannen. Onze kamer zonder verwarming of isolatie en met het licht van een TL-buis!
Fijne avond nog;)!
-
31 Juli 2013 - 10:06
Coby & Peter:
Wat zijn jullie leuk met de kinderen bezig geweest. Dat ballonnetje knallen vergeten ze nooit meer.
Het guesthouse is nu dus bijna klaar? Op tijd voordat dat Esther en Chantal komen? We nemen aan dat jullie vrijdag "verhuizen". Goed idee van die tape trouwens. Had je dat idee uit de "verf-reis" naar de Ukraine?
Prettige dag vandaag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley