Donderdag 25 juli
Door: Evelyne en Alice
Blijf op de hoogte en volg Werkvakantie Malawi 2013
25 Juli 2013 | Malawi, Mikolongwe
Moni(Hallo)!
Vanmorgen kregen we om zeven uur de emmer met warm water, zoals afgesproken gisteravond. Dit is laat voor Malawiaanse mensen, maar Grace vond dat we genoeg rust moesten hebben. Na allebei genoten te hebben van een douche, wat heerlijk is na een lange tijd vliegen, gingen we om 8 uur ontbijten. Een ontbijt met brood, pindakaas, ei en oploskoffie. We eten trouwens alleen met Grace in het huis van Levson en Aida. We kunnen daar aan tafel zitten en we krijgen gewoon bestek. Grace kookt het eten in haar huis en neemt het mee.
Na het eten gingen we naar de office van Grace. We kregen eerst bij het ziekenhuis een rondleiding van een assistent dokter. Zij spreken redelijk verstaanbaar Engels, in tegenstelling tot de meeste bewoners van de compound. Het was interessant om te zien hoe alle medicijnen geordend waren in hun eigen apotheekje (zonder slot en grendel), waar ze heel trots op zijn. Verder was het leuk om te zien hoe ze hun patiënten registreren aan de hand van een formulier. Het zag er voor Malawi goed uit. Daarna zijn we naar Grace gegaan in haar kantoortje om ons programma voor de komende tijd te maken in overleg met haar. Grace spreekt zeer goed Engels, dus dat ging prima. Al gaat het allemaal op z’n dooie gemakje. De term tijd=geld is hier ver te zoeken. Speciaal voor ons hadden we om tien uur een koffiepauze, wat uitliep tot 11 uur. Na onze koffiepauze zijn we heerlijk in de zon gaan zitten en dat is met 25 graden en een blauwe hemel geen probleem:) Kinderen zijn erg nieuwsgierig en blijven op een afstandje staan kijken. Ze zijn nog erg verlegen, maar zwaaien kunnen ze zeker. Ook de vrouwen die heen en weer lopen zwaaien veel. Als blanke val je erg op en de meeste mensen komen wel even een praatje maken, als ze Engels kunnen. Anders blijft het bij: ‘Hello, how are you? Welcome in Malawi.’ Wat maakt dat je je als Nederlander erg welkom voelt. De mensen zijn hier echt heel vriendelijk en blij met visitors!
Om 2 uur hebben we opnieuw een warme maaltijd gegeten. Hetzelfde als gisteren alleen nu met kip en mandarijnen toe. Na de maaltijd zijn we by ourselves de compound opgegaan en hebben we een bezoekje gebracht aan de maismolen. De mensen daar spraken geen Engels, maar keken ons vriendelijk aan en moesten erg lachen om ons. Ze vinden het hier echt vreemd, dat we niets op ons hoofd kunnen dragen. Ga er maar gerust vanuit dat de meeste vrouwen zeker 25kg op hun hoofd kunnen dragen! Daarna zijn we naar het guesthouse gegaan, waar we morgen gaan beginnen met schilderen. Een erg mooi verblijf, waar nu nog hard aan gewerkt wordt, maar waar we over twee weken hopen in te trekken, als het niet op z’n Malawiaans gaat.
Daarna hebben we een tijdje met Jane gezeten. Zij is de schoonzus van Grace en haar man is de dokter hier. We hebben gezellig zitten praten over de verschillen tussen Nederland en Malawi. Ook zij spreekt goed Engels. De man(de dokter assistent) van Agnes (de zus van Joshua) kwam er ook nog bij zitten en heeft ons ingewijd in de medische wereld van Malawi. Hij spreekt heel grappig Engels. Heel snel, hoog en laag. Hij vertelde onder andere dat ze hier 48-uurs diensten draaien. Voor ons shokking:O Daarna ging Jane zich voorbereiden voor de nachtdienst als zuster van 16.30 tot 7.30. Wij hebben toen nog lekker in de zon gezeten en kinderen vermaakt met muziek. Blij dat we onze gitaar en blokfluit mee hadden genomen. (Dat was een hele tour in het vliegtuig). Vooral gebaren vinden de kinderen erg leuk!
Om 17.15 was er een prachtige zonsondergang. Daarna (18 uur) is het helemaal donker.
Wij gaan over een half uur (19uur) genieten van ons eten(opnieuw een warme maaltijd;)
Eetsmakelijk in Holland!
Liefs Evelyne en Alice
Vanmorgen kregen we om zeven uur de emmer met warm water, zoals afgesproken gisteravond. Dit is laat voor Malawiaanse mensen, maar Grace vond dat we genoeg rust moesten hebben. Na allebei genoten te hebben van een douche, wat heerlijk is na een lange tijd vliegen, gingen we om 8 uur ontbijten. Een ontbijt met brood, pindakaas, ei en oploskoffie. We eten trouwens alleen met Grace in het huis van Levson en Aida. We kunnen daar aan tafel zitten en we krijgen gewoon bestek. Grace kookt het eten in haar huis en neemt het mee.
Na het eten gingen we naar de office van Grace. We kregen eerst bij het ziekenhuis een rondleiding van een assistent dokter. Zij spreken redelijk verstaanbaar Engels, in tegenstelling tot de meeste bewoners van de compound. Het was interessant om te zien hoe alle medicijnen geordend waren in hun eigen apotheekje (zonder slot en grendel), waar ze heel trots op zijn. Verder was het leuk om te zien hoe ze hun patiënten registreren aan de hand van een formulier. Het zag er voor Malawi goed uit. Daarna zijn we naar Grace gegaan in haar kantoortje om ons programma voor de komende tijd te maken in overleg met haar. Grace spreekt zeer goed Engels, dus dat ging prima. Al gaat het allemaal op z’n dooie gemakje. De term tijd=geld is hier ver te zoeken. Speciaal voor ons hadden we om tien uur een koffiepauze, wat uitliep tot 11 uur. Na onze koffiepauze zijn we heerlijk in de zon gaan zitten en dat is met 25 graden en een blauwe hemel geen probleem:) Kinderen zijn erg nieuwsgierig en blijven op een afstandje staan kijken. Ze zijn nog erg verlegen, maar zwaaien kunnen ze zeker. Ook de vrouwen die heen en weer lopen zwaaien veel. Als blanke val je erg op en de meeste mensen komen wel even een praatje maken, als ze Engels kunnen. Anders blijft het bij: ‘Hello, how are you? Welcome in Malawi.’ Wat maakt dat je je als Nederlander erg welkom voelt. De mensen zijn hier echt heel vriendelijk en blij met visitors!
Om 2 uur hebben we opnieuw een warme maaltijd gegeten. Hetzelfde als gisteren alleen nu met kip en mandarijnen toe. Na de maaltijd zijn we by ourselves de compound opgegaan en hebben we een bezoekje gebracht aan de maismolen. De mensen daar spraken geen Engels, maar keken ons vriendelijk aan en moesten erg lachen om ons. Ze vinden het hier echt vreemd, dat we niets op ons hoofd kunnen dragen. Ga er maar gerust vanuit dat de meeste vrouwen zeker 25kg op hun hoofd kunnen dragen! Daarna zijn we naar het guesthouse gegaan, waar we morgen gaan beginnen met schilderen. Een erg mooi verblijf, waar nu nog hard aan gewerkt wordt, maar waar we over twee weken hopen in te trekken, als het niet op z’n Malawiaans gaat.
Daarna hebben we een tijdje met Jane gezeten. Zij is de schoonzus van Grace en haar man is de dokter hier. We hebben gezellig zitten praten over de verschillen tussen Nederland en Malawi. Ook zij spreekt goed Engels. De man(de dokter assistent) van Agnes (de zus van Joshua) kwam er ook nog bij zitten en heeft ons ingewijd in de medische wereld van Malawi. Hij spreekt heel grappig Engels. Heel snel, hoog en laag. Hij vertelde onder andere dat ze hier 48-uurs diensten draaien. Voor ons shokking:O Daarna ging Jane zich voorbereiden voor de nachtdienst als zuster van 16.30 tot 7.30. Wij hebben toen nog lekker in de zon gezeten en kinderen vermaakt met muziek. Blij dat we onze gitaar en blokfluit mee hadden genomen. (Dat was een hele tour in het vliegtuig). Vooral gebaren vinden de kinderen erg leuk!
Om 17.15 was er een prachtige zonsondergang. Daarna (18 uur) is het helemaal donker.
Wij gaan over een half uur (19uur) genieten van ons eten(opnieuw een warme maaltijd;)
Eetsmakelijk in Holland!
Liefs Evelyne en Alice
-
25 Juli 2013 - 19:59
Peter:
Wat ontzettend leuk om te lezen. Het geeft een goede indruk van jullie eerste belevenissen. -
25 Juli 2013 - 22:20
Bart En Willemijn:
Meiden,
Wat super gaaf om jullie riesverslagen te lezen! Ik ben enorm trots op mijn grote zus in die grote wereld. Volgens mij valt het eten alles mee of niet? Gek idee dat jullie aan de andere kant van de wereld zitten maar uit de verhalen lees ik dat jullie je al echt thuis voelen! Geniet van alles wat je ziet! We denken en bidden voor jullie en de mensen daar.
Hele dikke kus en knuffel uit Italië
B&W -
25 Juli 2013 - 22:59
Opa En Oma Van Beek:
Hallo Alice en Evelyne,
Wat zijn we blij even deelgenoot te zijn van jullie eerste ervaringen in Malawi.
Dankbaar en blij waren we toen we hoorden van een veilig verlopen reis met behouden aankomst.
Mooi om ontvangen te worden met een dankgebed hiervoor.
Wat zullen jullie gaar geweest zijn na zo´n lange zit. Een emmer warm water en verder moet je je behelpen met de koude straal.... Hier deed de douche het gelukkig vanavond nog prima ☺
We wensen jullie een heel fijne tijd en zullen zeker de mailbox in de gaten houden, want oh wat zijn we benieuwd naar jullie belevenissen.
Hartelijke groet en voor Alice een dikke knuffel (Evelyne kan er ook een krijgen hoor).
Opa en Oma van Beek -
25 Juli 2013 - 23:02
Loek En Nel:
Hoi Evelyne,
Leuk om zo met je mee te lezen. wat beleef je al veel in die korte tijd.
Een goede en gezegende tijd voor jullie twee en straks met d e anderen.
Hartelijke groet uit Huizen van Loek en Nel -
26 Juli 2013 - 17:22
Jos Joosse:
dag Evelyne en Alice,
Leuk jullie ervaringen te delen met ons. We zien het voor ons.
Knerpende deuren- afvoerputje in douche altijd verstopt met juist een verkeerde afvoer dus al 15 jaar natte voeten als je op de wc zit.Kip en haan ook present?
Fijn dat je ingewijd wordt in het medisch gebeuren - vraag ook naar Home Based Care in de omgeving.
En nu de zondag tegemoet - misschien ook wel eens met Joshua mee als hij ergens anders preekt.
Is er een trommel in de kerk die jullie begeleidt.? Geen rol pepermunt doorgeven hoor want je ziet hem nooit weer terug.
Je bemerkt dat we meeleven en alles als een film voorbij zien flitsen. Ga met God en doe alzo.....
Maaike en Jos Joosse
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
